Alleen? Welkom in de club!

Je wordt samen met anderen geboren, maar je gaat alleen dood.
Er zit dus wat in om te leren wat dat is: alleen.
Of gaat het erom wat anders te leren: al-een? Zoals heel-al?
In deze blog kan je experimenteren met gedachten, om te ervaren wat al(l)een is.

Er zijn mensen die zich alleen voelen omdat ze nergens heen kunnen: dat is een eigen keuze.
Sylvain Muldoon werd bekend door zijn book over Astrale Projecties. Van kindsaf gevangen in zijn verlamd lichaam, ontdekte hij dat hij in zijn gedachten kon reizen, en maakte daar vele contacten. Ondanks het feit dat hij alleen was in zijn kamer, was hij niet alleen in zijn beleving.
Als je het gevoel hebt dat je alleen thuis zit, en nergens heen kan, is het misschien goed om eens te denken aan Sylvain Muldoon.

Er zijn mensen die zich alleen voelen in zalen vol met mensen. Ze zijn niet alleen, ze voelen zich alleen zo. Alleen zijn is een gevoel, een gevoel van gebrek aan verbondenheid. Een beleving van gebrek aan communicatie. Daar gaat een verwachting aan vooraf: hoe je je voorstelt de je met andere mensen kan omgaan. Dus ook hoe andere mensen met jou omgaan. Maar, als ze je niet kennen, hoe kunnen ze dat dan weten? Juist in grote groepen mensen heb je de mogelijkheid meer van anderen te komen te weten. En dus ook meer van jezelf.

Het gevoel dat je eenzaam bent wanneer je alleen bent (ook al ben je door mensen omringt), is een spel dat je speelt. Het is een keuze. Het is jouw gevoel; en je gevoel kan je kiezen. Met hetzelfde gemak was je bezig met het lezen van een boek, en had je niet door dat je omrings was door mensen. Of was je misschien opgegaan in je eigen gedachten, en besefte je niet eens dat je alleen was. Eenzaam en alleen, alleenzaam, is iets wat je jezelf aandoet. (Het woord Alleenzaam werd ontwikkeld door Ewald Meijer.)

Er zit een meerwaarde in wanneer je dat begrip alleenzaam gaat verkennen.
Waarom voel je je alleen?
Wanneer?
Waarom?
Waardoor?
Wat zijn de verwachtingen die je hebt, en waarom hou je doe vast?
Aan je emoties ligt altijd een verwahting ten grondslag, en een reflex: een herbeleving van een ervaring van je eigen (vaak onverwerkte) verleden.

Waarom zijn de monniken alleen in hun kapel niet eenzaam? Omdat ze zich verbinden met het universum. Dat is een keuze. Dat zoeken ze op. En gaan op in dat grootse gevoel.
Waarom voelen mensen in onze kultuur zich vaak eenzaam? Omdat dat iets is wat ze en-masse leren. Deze 'westerse beschaving' heeft zich gericht op het ontwikkelen van het vermogen van het individu. In het ideale geval kan je dus alleen jezelf beleven, zonder dat anderen bepalen wat je denkt, voelt, wilt of bent. Daar is deze kultuur zo ver in, dat daarmee het tegendeel ook wordt bereikt. In plaats dat mensen ervaren dat ze deel zijn van het universum, en ze het hele universum in zichzelf kunnen ervaren, kunnen ze zich op het omgekeerde richten: en het gevoel hebben dat ze met niets meer zijn verbonden. De oude term daarvoor is: van god los.

Je bent niet alleen in je gevoel van alleen zijn. Onze kultuur heeft haar analytisch vermogen ontwikkeld. Dat heeft te maken met het denken van ons linkers brein: in aparte relaties. In ons rechter brein zien we die in hun integrale verband. Met ons linker en rechter brein samen kunnen we (vergelijk het met een ritssluiting) gedachten analyseren, en ze integreren. Uiteenhalen en verbinden.
Onze kultuur is in dat analyseren zover gegaan dat ze de verbanden soms niet goed meer kan zien. Bejaarden worden weggeborgen in gebouwen weg van andere mensen. Hetzelfde wordt gedaan met mensen waar hun lichamelijke of verstandelijke vermogen zich anders - dan bij andere mensen - hebben ontwikkeld. Hetzelfde doen ze met zieken. In hoeverre doe jij eraan mee? In hoeverre doe jij dat met jezelf?

Het gevoel van elleenzaamheid is daarmee meer dan je eigen gevoel: het is ook een symptoom van de ontkoppeldheid van onze kultuur.
Ook daar is wat aan te doen. Hoe meer je beseft dat je met anderen bent verbonden, des te meer kan je dat gevoel met anderen delen, kunnen zij het ervaren, en met anderen delen. Dat heet "Aanstekelijke Gezondheid".
Dat is ook een reden van het opzetten van deze Blog Site. Er zijn mensen die alleen zijn. Daarbij zijn mensen die zich eenzaam voelen. Voor al die alleenzame zielen is het goed te beseffen dat ze een vrije keuze hebben in hun gevoel. Maar ook, dat ze vanuit hun goede gevoel de ontkoppeldheid van deze kultuur kunnen helen. Door te beseffen dat alles met alles is verbonden. Dat is de grondbetekenis van het woord Universum. Een trilling, of lied, van het heel-al als ge-heel.